Światowy Dzień Chorego został ustanowiony przez ówczesnego papieża Jana Pawła II, dnia 13 maja 1992 roku w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na życie świętego papieża. Oficjalnie Światowy Dzień Chorego jest obchodzony 11 lutego w liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes.
W Domu Symeona i Anny Dzień Chorego odchodziliśmy 14 lutego dlatego, że samo święto wypadało w dzień wolny od pracy. Co prawda wtedy są obchodzone Walentynki, ale my w tym dniu szczególną miłością otoczyliśmy naszych Podopiecznych. Po śniadaniu Ks. Kapelan Ireneusz Stolarczyk wygłosił konferencję, podczas której ukazał historię i cel ustanowienia Dnia Chorego. Przypomniał nam postać św. Jana Pawła II opierając się na książce „Do zobaczenia w raju”, autorstwa Arturo Mari – papieskiego fotografa. Książka jest zapisem kilkudniowej rozmowy – wywiadu, w trakcie którego Arturo Mari opowiada o swojej 27-letniej pracy u boku polskiego papieża.
Ks. Kapelan, powołując się na książkę, pokazał nam Ojca Świętego, jako kogoś, dla którego drugi człowiek jest niesamowicie ważny. Opowiedział o ostatnich chwilach Ojca Świętego, o Jego trosce o wszystkich współpracowników. Mówił o tym, jak Ojciec Święty zadbał o to, aby tych, którzy z nim pracują, przygotować na swoje odejście do Domu Ojca, pokazując tym samym, że śmierć nie jest smutnym końcem, ale przejściem do nowego życia, swoistym świętem i wędrówką na spotkanie z Panem.
Wskazanie na takie fragmenty książki pomogło naszym Seniorom, którzy na co dzień doświadczają trudów związanych z wiekiem i różnymi chorobami, spojrzeć na śmierć oczami papieża, dla którego choroba i ograniczenia z nią związane, niepełnosprawność, czy zależność od drugiego towarzyszyły mu od wielu lat. Swoją postawą przeczył popularnej opinii, że „Starość się Panu Bogu nie udała”.
Ustanowienie Światowego Dnia Chorego zostało skierowane do całego Kościoła powszechnego jako wezwanie, aby poświęcić jeden dzień w roku modlitwie, refleksji i dostrzeżeniu tych, którzy cierpią na duszy i na ciele oraz tych, którzy im służą.
Po wygłoszonej konferencji Seniorzy mogli skorzystać z Sakramentu Pokuty i Pojednania, który przygotował Ich do przyjęcia kolejnych sakramentów: Namaszczenia Chorych i Komunii Świętej. Po umocnieniu naszych serc przeszliśmy do jadalni na wspólną kawę i ciastko. Dużą radość sprawiły Seniorom dzieci z Ochronki i Świetlicy Środowiskowej, które dzień wcześniej przyszły do nich z życzeniami i własnoręcznie zrobionymi upominkami w postaci kolorowych kartek i woskowych aniołów.
Czujemy w sercu ogromną wdzięczność za tak przeżyte dni. Za zadbanie o czystość naszych serc, umocnienie w chorobie i świadomość, że dla innych jesteśmy potrzebni i ważni.
